Kowieńskie forty (Kauno Fortai) zostały zbudowane przez Rosjan na przełomie XIX i XX w na dalekim wtedy przedmieściu. W trakcie I wojny światowej kowieńskie umocnienia nie spełniły swojej roli. Niemieckie wojska po 11 dniach walki zajęły i twierdzę, i Kowno. Po zakończeniu I wojny światowej, forty stały puste, nie pełniąc żadnej roli obronnej.
W czasach rządów dyktatora Antanasa Smetony (po roku 1926) urządzono tu więzienie. W latach zaś 1941-1944 Niemcy urządzili tu „Fabrik Nr 1005B”, które było faktycznie obozem zagłady. Zginęło w nim ponad 100 000 osób, w większości Żydów litewskiego pochodzenia, jak również Polaków i radzieckich jeńców wojennych. Zbrodni dokonywano głównie w forcie IX.
Po II wojnie światowej w forcie IX utworzono muzeum (Kauno IX forto muziejus), poświęcone pamięci zamordowanych tu ludzi. Pozostała część fortów także i po wojnie w najlepsze pełniła funkcję więzienia. Žemaičių plentas 73, z dala od centrum, na północno-zachodnich przedmieściach, przy autostradzie w kierunku Kłajpedy. Muzeum zawiera ponad 65 000 eksponatów zawartych w kilku ekspozycjach.