„W chłopskiej zagrodzie” – wystawa

14 maja 2011, w czasie Nocy Muzeów, nastąpiło otwarcie nowej wystawy prezentującej kulturę materialną tradycyjnej społeczności wiejskiej okolic Pabianic z pierwszej połowy XX w. Poniżej krótka notka nawiązująca do zaprezentowanych zbiorów i kilka fotografii z ekspozycji.
Charakter tradycyjnej gospodarki chłopskiej uzależniony był od kilku podstawowych czynników. Jednym z nich był wpływ środowiska naturalnego – geograficznego, które określało typ gospodarki. Przy słabszym rozwoju technologii konieczne było dostosowywanie form gospodarki do struktury ziemi, w celu osiągnięcia maksymalnych korzyści.

Podstawowym celem gospodarki chłopskiej było zaspokojenie możliwie wszystkich potrzeb konsumpcyjnych, a nawet produkcyjnych (wytwarzanie narzędzi) rodziny produktami wytworzonymi w obrębie gospodarstwa. Wytwarzanie odbywało się w kręgu rodziny, której członkowie mieli wyznaczone ściśle swoje miejsce w produkcji, w zależności od wieku i płci. Stąd wynika dość zasadnicza cecha łączności między gospodarstwem domowym a rolnym i podporządkowanie gospodarstwa rolnego potrzebom i wartościom użytkowym. Ten czynnik określa charakter podejmowanych decyzji produkcyjnych mających na celu nie wymianę, lecz zaspokojenie potrzeb rodziny.

W związku z powyższym w każdym gospodarstwie wiejskim znajdowały się prawie wszystkie niezbędne do produkcji i pracy narzędzia, które często rolnicy wytwarzali własnoręcznie bądź przy niewielkiej pomocy sąsiedzkiej. W produkcji części metalowych narzędzi rolniczych ogromną rolę odgrywali również miejscowi kowale.

Tego typu narzędzia rolnicze i użytku domowego ( m.in. radła, pług, bronę, sierpy, kosy, widły, cepy, żarna, stępy, kołowrotki, szczotki gręplarskie, stroje kobiece m.in. według „mody dobrońskiej” itp.) niezbędne w funkcjonowaniu gospodarstwa wiejskiego w pierwszej połowie XX wieku prezentuje ekspozycja.
Wystawa przygotowana jest ze zbiorów Muzeum Miasta Pabianic oraz kolekcji prywatnych.