Wystawa "Galeria malarstwa Zygmunta Bujnowskiego"

W saloniku szlacheckim z przełomu XIX/XXw. umieszczono kolekcję obrazów tykocińskiego malarza, żyjącego i tworzącego w Tykocinie w pierwszej ćwierci XXw. Zygmunt Bujnowski, pseudonim Zych, urodził się 2 lutego 1895r. we wsi Kutyłowo-Porysie w rodzinie wywodzącej się ze środowiska kultywującego tradycje niepodległościowe. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, która była powszechnie uważana za szkołę dającą dobre przygotowanie warsztatowe swoim adeptom. Następnie kontynuował naukę w Polskiej Szkole Sztuk Pięknych w Kijowie pod kierunkiem Konrada Krzyżanowskiego - jednego z twórców warszawskiej szkoły modernistycznej. Tę owocną edukację przerwała rewolucja bolszewicka.
W 1918 r. Bujnowski powrócił do Warszawy, gdzie wstąpił do Legii Akademickiej, podobnie jak wielu jego uniwersyteckich rówieśników. W tym czasie jego prace zostają pokazane po raz pierwszy publicznie na wystawie w Salonie Dorocznym Towarzystwa Zachęty Przyjaciół Sztuk Pięknych w Warszawie. W walkach na Śląsku Cieszyńskim Zygmunt Bujnowski został ranny. Po okresie rekonwalescencji ukończył Szkołę Podchorążych i uzyskał stopień podporucznika. W czasie wojny polsko-bolszewickiej walczył o zachowanie bytu państwowego w szeregach III Pułku Legionów. Został ranny pod Berezyną. Ciężki postrzał w głowę spowodował trwałe inwalidztwo. Bujnowski został pozbawiony możliwości wykonywania jakichkolwiek prac. Zamieszkał w Tykocinie. W 1926 r. poprawa zdrowia pozwoliła mu na zorganizowanie w Pawilonie Ogrodu Miejskiego w Białymstoku wystawy, gdzie zaprezentował 81 prac. W tym samym roku wystawia w Grodnie, a także w warszawskiej Zachęcie.