Galeria malarstwa im. Stanisława Westwalewicza

Stanisław Westwalewicz – artysta malarz, grafik, rysownik, urodził się w 1906 roku w Kozienicach, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. W latach 1928 – 1932 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jego mistrzami byli profesorowie: Włodzimierz Jarocki, Ignacy  Pieńkowski, Karol Frycz i Fryderyk Pastuch. Po studiach wrócił do Kozienic.

We wrześniu 1939 roku na ochotnika zgłosił się do wojska, po 17 września dostał się do rosyjskiej niewoli. Był więźniem w  Kozielsku i Griazowcu. Cudem uniknął śmierci w Katyniu. Jak sam niejednokrotnie powtarzał – spóźniłem się na własną śmierć.

W 1941 roku po wybuchu wojny rosyjsko – niemieckiej wstąpił do 2 Korpusu Armii Polskiej     gen. Andersa, z którym przeszedł cały szlak bojowy od krajów Bliskiego Wschodu do ziemi włoskiej. Pracował w drukarni polowej w której wydawany był  „Orzeł Biały”. Później znalazł się w sekcji graficznej Oddziału 2 Korpusu w Neapolu, skąd ponownie przeniesiono go do Rzymu.

Przez okres wojny nie zrezygnował z twórczości artystycznej, cały czas malował, a swoje prace wystawiał w Bejrucie, Bagdadzie, Damaszku, Jerozolimie i Rzymie. Po zakończeniu wojny na krótko powrócił do Rzymu, gdzie został współzałożycielem międzynarodowego   stowarzyszenia   artystów Circolo Artistico Internazionale, zwanego też „Art. – Club” . Do stowarzyszenia  należeli artyści niemal z całej Europy.

Po krótkim pobycie w Anglii, w 1947 roku powrócił do Polski.  W 1962 roku artysta wraz z rodziną na stałe przeniósł się do Tarnowa, gdzie mieszkał i tworzył do końca życia.  Zmarł w Tarnowie 15 maja 1997 roku.

Do końca życia był czynny artystycznie. Pozostawił po sobie imponujący dorobek twórczy, dziesiątki obrazów z przedstawieniami martwych natur, pejzaży, scen rodzajowych, portretów, liczne rysunki i grafiki. Uprawiał nie tylko malarstwo sztalugowe, ale też zajmował się sztuką sakralną. Jest autorem polichromii w wielu kościołach, m. in. Tarnowie, Pilźnie a także w kościele p.w. Św. Krzyża w Kozienicach.

Na przestrzeni lat jego prace prezentowane były na niezliczonej ilości wystaw indywidualnych i zbiorowych w Polsce i poza jej granicami – we Włoszech, USA, Anglii, Niemczech, Austrii.  Jego obrazy znajdują się w polskich muzeach, a także w kolekcjach w kraju i za granicą.  Był laureatem wielu nagród i odznaczeń, czynnie uczestniczył w życiu kulturalnym i  artystycznym Tarnowa i Krakowa.

W latach dziewięćdziesiątych XX wieku odbyło się kilka wystaw retrospektywnych artysty: w Instytucie Polskim w Wiedniu, Pałacu Sztuki w Krakowie, w Galerii Sztuki Współczesnej w Tarnowie. W 1996 roku, w 90 rocznicę urodzin artysty kozienickie Muzeum Regionalne zorganizowało wystawę retrospektywną pt. „Stanisław Westwalewicz – Rodem z Kozienic”. Była to ostatnia wystawa, która powstała za życia Mistrza. W ten sposób bodaj symbolicznie powrócił do rodzinnego miasta. Nigdy nie zapomniał o mieście, z którym łączyły go silne więzi emocjonalne, wracał tu we wspomnieniach. W rozmowach często akcentował  i podkreślał   wagę Kozienic, a wyraz   swojej tęsknoty do rodzinnych stron  dał w  obrazach olejnych znajdujących się w kozienickim muzeum. Upamiętnił na płótnach stare przedwojenne Kozienice, te które pozostawił kilkadziesiąt lat temu.

Artystyczna ranga obrazów Stanisława Westwalewicza oraz jego piękny patriotyczny życiorys stały się przesłankami utworzenia w naszym muzeum galerii noszącej Jego imię. Jej zasadniczy zrąb tworzą obrazy ofiarowane przez Patrona. Galeria skupia obrazy malarzy polskich,  przede wszystkim tych, którzy w jakiś sposób związani byli z Kozienicami lub Puszczą Kozienicką poprzez miejsce urodzenia, czy też tematy obrazów.  Pokazane są także obrazy malarzy nie związanych z naszym regionem, ale ze względu na wartość artystyczną zasługujące na udostępnienie publiczności.

W galerii zaprezentowano prace m.in. Tadeusza  Ajdukiewicza, Wacława Chodkowskiego, Fryderyka Klopfera, Wacława Kościanowskiego, Walerego Eliasza Radzikowskiego, Bogusława Luśtyka…