Gotycki kościół św. Stefana Króla i św. Bartłomieja to niewielka budowla zbudowana w latach 1440-1450 z fundacji królewskiego kronikarza Jana Długosza, który był wówczas kustoszem kolegiaty w pobliskiej Wiślicy. Znajduje się na gipsowym wzgórzu, a strzelista sylwetka kościoła jest widoczna z daleka. Wewnątrz wzgórza znajduje się grota o długości ok. 20m zwana "kuchnią proboszcza". Budowla ma kwadratową nawę,do której przylegają kruchty, z jednej strony gotycka, z drugiej neogotycka.
Świątynia posiada na swoim wyposażeniu kilka cennych gotyckich rzeźb, krucyfiks z 1400 r., tablicę erekcyjną z 1450r. przedstawiającą płaskorzeźbione postacie Matki Boskiej z Dzieciątkiem, a po bokach św. Stefana z berłem i królewskim jabłkiem oraz św. Hieronima z lwem u stóp. Na zworniku sklepienia kruchty widnieje herb Wieniawa w kształcie głowy żubra, którym pieczętował się Długosz.. W przeciwieństwie do innych świątyń z tego okresu ta nie była przebudowywana.