Kościół w Pręgowie wzmiankowany był już w 1323 roku, za panowania Zakonu Krzyżackiego i prawdopodobnie to Zakon przyczynił się do budowy świątyni. Kościół pochodzi prawdopodobnie z początku XIV wieku. Usytuowany jest w środku wsi, na niewielkim wzniesieniu, wśród drzew, otoczony murem z kamieni polnych, orientowany. Ściany kościoła zabudowane są z nieociosanych kamieni polnych, szczyty i obramienia otworów murowane są z cegły. Wieża kościoła powstała około 1739 roku. Górna kondygnacja wieży jest drewniana, szalowana deskami.
Kościół jest salowy, wybudowany na planie wydłużonego prostokąta, z niewydzielonym prezbiterium, do którego od strony północnej przylega zakrystia. Na osi nawy głównej, od południa znajduje się kruchta, od zachodu - wieża.
We wnętrzu warto zobaczyć manierystyczny ołtarz główny z około 1630-40 roku, z przedstawieniami Ostatniej wieczerzy i Cudownego rozmnożenia chleba. Ołtarze boczne są barokowe z końca XVII wieku - w lewym ołtarzu umieszczono figury gotyckie św. Doroty i św. Małgorzaty (z ok. 1400 roku), w prawym św. Wawrzyńca i nieokreślonej zakonnicy. W kościele znajdują się ponadto: ambona neogotycka z 1856 r., chrzcielnica drewniana barokowa z XVIII wieku, w kruchcie kropielnica granitowa z poł. XIV wieku z puklową czaszą; w prezbiterium ława rokokowa z 3 ćw. XVIII wieku, zdobioną płaskorzeźbą z Arką Noego.
Do zabytkowych obiektów przykościelnych, które przetrwały do dnia dzisiejszego należy zaliczyć plebanię zbudowaną w 1 poł. XIX wieku oraz słup przydrożny z kamienną, barokową rzeźbą św. Jana Nepomucena, z 1777 r. Zabytkowe jest również: ogrodzenie kościoła pw. Bożego Ciała oraz cmentarza przykościelnego - murowane z XVIII wieku.