Wznoszone od XV w. kamienice mieszczańskie wokół Rynku Starego Miasta zachowały w swoich murach wiele cennych detali architektonicznych, świadczących o bogatej przeszłości historycznej tych budynków.
W kamienicy pod nr 4 zachował się późnorenesansowy portal i rekonstruowane obramienia renesansowych okien na piętrze. Kamienica nr 5, zwana konwiktem Boboli, w XVII w. pełniła rolę konwiktu dla młodzieży kształcącej się w Colegium Gostomianum. W jednym z pomieszczeń parteru przetrwało malowidło z 1600 r. z przedstawieniem Chrystusa Sędziego i otaczających go postaci - zapewne właścicieli kamienicy.
Kamienica nr 10, zwana Kamienicą Oleśnickich, zachowała pierwotny układ przestrzenny. W kamienicy tej w 1570 r. przedstawiciele polskich luteran, kalwinów i braci czeskich zawarli tzw. zgodę sandomierską, uznawaną za najstarszy akt ekumeniczny w Europie. Z dziedzińca tej kamienicy prowadzi wejście do Podziemnej Trasy Turystycznej.
Kamienica nr 12 to dawny odwach - budynek klasycystyczny wzniesiony w XIX w. Kamienica nr 14 to dom Mikołaja Gomółki - wybitnego kompozytora polskiego doby renesansu. Kamienica nr 23 - jedna z cenniejszych - w XVI w. należała do Greka Kojszora. Zachowała oryginalny układ przestrzenny. Kamienica nr 27, zwana "Pod Ciżemką", w XVI w. była własnością Węgra Lazarczyka - piwowara. Na piętrze, w sali restauracyjnej, znajduje się strop drewniany i renesansowe biforium. Kamienica nr 31 w XIX w. należała do rodziny Dutreppich i zachowała oryginalny układ przestrzenny parteru.