Na zachód od miasta przebiegały umocnienia, wchodzące w skład tzw. Wału Pomorskiego, budowanego przez hitlerowców od 1933 r. W końcu lutego 1945 r., wbrew nadziejom Niemców, nie zdołały one powstrzymać ofensywy wojsk sowieckich, które zajęły miasto, a wkrótce potem - opuszczoną linię umocnień. Schrony, popularnie zwane "bunkrami", blokowały przesmyk między jeziorami Trzesiecko i Wielimie. W bliskim sąsiedztwie szosy znajdują się dwa "bunkry" - mniejszy w lesie na południe od drogi, a większy na północ od niej. Ten ostatni, uchodzący za największą atrakcję w okolicy, był dwukondygnacyjny, uzbrojony w ciężkie karabiny maszynowe, a od strony wschodniej - w działko przeciwpancerne w pancernej kopule. W części podziemnej mieściły się magazyny amunicyjne i żywnościowe oraz pomieszczenia dla załogi. Na drodze, w odległości ok. 100 m na wschód od bunkra (na wysokości dzisiejszego kempingu), znajdował się ruchomy system zapór drogowych.