Narrator: Zimowa noc, w stajence cichej śpią
Osiołek, wół, owieczki przytulone,
Aż nagle w niebie szum i w dół anioły mkną,
I Gloria zewsząd brzmi, i gwiazdy ogniem płoną.
Anioł 1: Słuchajcie ludzie, pasterze, królowie,
Syna Bożego znajdziecie w żłobie.
Biegnijcie szybko, by pokłon złożyć
dziś zrodzonemu Zbawicielowi.
Jasełka to jedna z tych tradycji bożonarodzeniowych, które, choć rodowód mają XIII-wieczny, także w XXI wieku "radzą sobie całkiem nieźle". Przedstawienia opowiadające historię Bożego Narodzenia pełniły niegdyś, podobnie jak malowidła w kościołach, rolę "Biblii dla ubogich" - umożliwiały wiernym (w większości niepiśmiennym) poznanie i zrozumienie znaczenia wydarzeń biblijnych. Z czasem do zasadniczej historii Dzieciątka narodzonego w stajence i spiskującego przeciw niemu króla Heroda dodawano rozmaite nowe elementy, często komiczne, a także nawiązujące do aktualnych wydarzeń społecznych czy politycznych.
Dawniej przedstawienia jasełkowe odbywały się pomiędzy drugim dniem Świąt, a uroczystością Matki Bożej Gromnicznej (2 lutego). Dziś często wystawia się je jeszcze przed Bożym Narodzeniem. Choć teksty jasełek są w większości anonimowe, to zdarzało się, że ich autorami byli znani ludzie pióra. Warto tu wymienić m.in.: Lucjana Rydla i jego Betlejem polskie czy bardziej nam współczesną szopkę bożonarodzeniową poety i tłumacza literatury starofrancuskiej - Jacka Kowalskiego, wystawianą rokrocznie w dominikańskim duszpasterstwie akademickim w Poznaniu. Tak czy inaczej, przedstawienia jasełkowe cieszą się niesłabnącą popularnością - wystawiają je i profesjonalne teatry, i zespoły amatorskie, a nawet dzieci w szkołach czy przedszkolach.
Wszyscy:
I tak historię naszą kończymy,
A na te Święta wszystkim życzymy
dużo miłości i tej radości,
że w naszym domu Jezus zagościł!