Łomnica leży na uboczu, wśród lasów, z dala od głównych tras. Jedyna dobra droga do tej wsi prowadzi z Chrośnicy. A jednak warto się tam wybrać na weekend, aby obejrzeć niezwykły układ przestrzenny sprzed 240 lat.
W latach 1768-1770 kasztelan rozpierski Edward Garczyński zrealizował w północnej części wsi typowe dla okresu baroku założenie osiowe. We wschodniej części znajduje się kościół św. Wawrzyńca, który warto zobaczyć. Wzniesiono go z drewna, ale z zastosowaniem form używanych przy barokowych świątyniach murowanych. Ma plan krzyża z ośmioboczną częścią środkową, którą nakrywa pseudokopuła zwieńczona nieproporcjonalnie wielką latarnią. Przy kościele stoją barokowe figury św. Jana Nepomucena i św. Wincentego a Paulo.
Po stronie zachodniej położona jest dworska część założenia. Stara aleja lipowa prowadzi na dziedziniec, który zamyka usytuowany na osi szachulcowy dwór. Obok stoją dwie oficyny, nietypowo wybudowane po jednej stronie obok siebie. Za dworem rozciąga się park - najpierw o nieco zatartym układzie regularnym, a w dalszej części krajobrazowy. Znajduje się tam eklektyczne mauzoleum rodziny Opitzów (właścicieli wsi w XIX w.). Dalej na zachód oś przedłuża wiodąca wśród pól przerzedzona aleja lipowa.
Niestety, ta część założenia jest od lat bardzo zaniedbana. Z dworu pozostała już tylko część, park zarósł, a mauzoleum stoi zrujnowane. Najlepiej wyglądają oficyny, bo są zamieszkane, ale i im przydałby się remont. Dla autentycznych zabytków środków nie było, ale znalazły się fundusze, aby w latach 70. XX w. kopię obu oficyn postawić w Wielkopolskim Parku Etnograficznym nad jeziorem Lednica.