W powstaniu styczniowym nie było wielkich kampanii i walnych bitew. Polskie akcje przeciwko zaborcy miały charakter wojny partyzanckiej, z wieloma drobnymi starciami i potyczkami. Tropiony przez regularną armię oddział powstańców potrafił nagle zniknąć, po czym pojawiał się w innym miejscu, w pełni zdolny do dalszych działań. Do wielu z tych starć doszło na terenie wschodniej Wielkopolski. Dwa z nich upamiętnia niezwykły obelisk w centrum Ignacewa.
Generał Edmund Taczanowski dowodzący znacznym oddziałem pokonał Rosjan 29 kwietnia 1863 r. pod Pyzdrami, po czym ruszył na wschód. Kolejne starcie nastąpiło pod Ignacewem, gdzie 8 maja ok. 100 ułanów, 600 strzelców i 700 kosynierów stawiło czoło 4 tys. Rosjan, którzy dysponowali ośmioma armatami. Polacy zostali pokonani. W nierównej walce poległo 176 powstańców, 30 spłonęło żywcem w zabudowaniach wsi, a ok. 100 zostało rannych. Druga potyczka pod Ignacewem miała miejsce miesiąc później - 9 czerwca. Powstańcy pod dowództwem Edmunda Calliera i Wincentego Raczkowskiego pokonali wówczas oddział rosyjski.
Upamiętnienie obu bitew było możliwe dopiero wiele lat później. Wymowny pomnik w formie kamiennego obelisku na szerokim cokole postawiono w 1918 r., gdy wobec zbliżającej się niepodległości wzbierały uczucia patriotyczne. Monument zniszczony w czasie II wojny światowej został odbudowany i ponownie odsłonięty 22 lipca 1957 r.