Na Zwierzyńcu, obok jednego z najstarszych, krakowskich kościołów Najświętszego Salwatora, znajduje się drewniana, ośmioboczna kaplica z XVII w. Miejsce, w którym stoi, w czasach pogańskich związane było z bogiem wiatru Poświstem - dlatego często nazywana jest gontyną. Wokół niej miał się mieścić cmentarz morowy - grzebano tam zmarłych w czasie wielkiej zarazy na początku wieku XVIII. Chorych izolowano od zdrowych i leczono ich na Błoniach Krakowskich, a zmarłych szybko chowano przy gontynie, aby zaraza się nie rozprzestrzeniała. Dopiero kilka lat później wykopano kości i w pobliskim kościele Najświętszego Salwatora odprawiono egzekwia oraz uroczyście pochowano je wokól gontyny.