Nie jest znana dokładna data pierwszej fundacji kościoła i klasztoru dominikanów. Zostali oni sprowadzeni za czasów arcybp. Mikołaja z Kurowa (1402-1411). Przypuszczalnie pierwszy klasztor mieścił się w kaplicy Św. Krzyża na Podgrodziu.
Obecny zespół klasztorny został ufundowany przez arcybpa Mikołaja herbu Trąby w 1414 r. Budynek kościoła pochodzi z XV w., obecnie nie pełni już roli świątyni, wewnątrz zachowały sie jednak łukowo-krzyżowe sklepienia. Po ograbieniu klasztoru przez Prusaków, w zabudowaniach, w 1812 r. urządzono składy wojskowe. Dominikanie zmuszeni zostali do opuszczenia klasztoru i przenieśli się do Sochaczewa. Ocalałe wyposażenie tj. ołtarze przeniesiono do kościoła w Piątku, kościoła Św. Ducha i kościoła Pijarów w Łowiczu. Organy wywieziono do Chruślina, a żelazne drzwi z datą "1561" znajdują się na ekspozycji muzealnej. W latach 1818-1829 klasztor przebudowano na koszary wojsk polskich, które później zajęli Moskale.
Prezbiterium pełniło wówczas rolę sali balowej, a na piętrze urządzono cerkiew, później kino wojskowe. W 1863 r. w gmachu mieściła się szkoła junkierska, na początku I wojny światowej budynki zajęli Niemcy. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. w gmachu stacjonował 10 Pułk Piechoty. W listopadzie 1947 r. ulokowano tu zespół szkół o profilu elektryczno-mechanicznym, który obecnie funkcjonuje jako Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 im. 10 Pułku Piechoty.
Kościół ma cechy barokowe i jest orientowany. Zespół klasztorny zbudowany został od północnej strony kościoła. Wewnątrz zachował się układ pomieszczeń i wielu sklepień. Pośrodku zabudowań mieści się prostokątny wirydarz. Obok szkoły stoi pomnik Józefa Piłsudskiego, który wrócił na dawne miejsce w 1989 r. Na cokole pomnika znajdują się dwie tablice z nazwiskami żołnierzy 10 pułku poległych w wojnie bolszewickiej 1918-1920 r.
Autor: Zdzisław Kryściak