17 października 1516 r. w Januszkowie urodził się Klemens Janicki, syn kmiecia, który stał się ambasadorem literatury polskiej na forum europejskim. Początkowo zdobywa wykształcenie w Akademii Lubrańskiego w Poznaniu, później studiuje w Padwie, gdzie uzyskuje tytuł doktora. Janicki jest autorem wielu dzieł pisanych po łacinie. Napisał między innymi: Żywoty gnieźnieńskich arcybiskupów, Żywoty królów polskich, elegię O sobie samym do potomności, a na krótko przed śmiercią wydał swoje najważniejsze dzieła: Tristia, Varia elegiae i Epigrammata.
W roku 1540 Marek Antoni Contareno w imieniu cesarza Karola V wyróżnia go laurowym wieńcem poetyckim, przyznawanym corocznie najwybitniejszemu poecie europejskiemu. Klemens Janicki umiera przedwcześnie w wieku 27 lat, w 1543 r. Nieznane jest miejsce jego spoczynku, ale w centrum rodzinnej wsi autora stoi pomnik autorstwa Pawła Trieblera. Obok w gablocie znajdują się tłumaczenia utworów Klemensa Janickiego.