W Raciążu w czasie zaborów, zgodnie z planami, ulica Kiniacka (dzisiejsza Kilińskiego) miała być głównym miejscem, które mogła zamieszkiwać ludność żydowska, a gdy społeczność ta się powiększyła, Komisja Województwa Płockiego w 1824 roku zwróciła się do Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych o przydzielenie jako nowego rewiru ulicy Warszawskiej ze względu na ilość wolnych parceli. Zgodnie z wytycznymi Żydzi mogli budować tylko jednopiętrowe domy drewniane.