21 sierpnia 2007 roku około godz. 15.00 nad jeziorami mazurskimi gwałtownie załamała się pogoda. W ciągu kilkunastu minut wiatr uzyskał siłę 12 stopni w skali Beauforta i wiał z prędkością 130 km/h. Fala na Jeziorze Mikołajskim miała dwa metry wysokości, a na Jeziorze Śniardwy ponad trzy.
Było to tak nagłe zjawisko, że większość jachtów, żaglówek, łodzi i kajaków nie zdążyła wpłynąć do bezpiecznych miejsc. Na szlaku od Węgorzewa do Pisza wiatr wywrócił setki jednostek. Mówiono, że w niektórych miejscach wystąpiło zjawisko "białego szkwału", tzn. że żadne chmury nie są widoczne, a burza przychodzi nagle z jasnego nieba. W wyniku tej tragedii śmierć poniosło dwanaście osób, ostatnią ofiarę znaleziono dopiero 30 września 2007 roku.
W dniu 3 listopada 2007 roku w kościele Matki Bożej Różańcowej w Mikołajkach odbyły się Żeglarskie Zaduszki - uroczystość, podczas której odsłonięto obelisk poświęcony ofiarom "białego szkwału". W mszy, której przewodniczył biskup ełcki Jerzy Mazur, uczestniczyły setki osób. Kościół udekorowano żaglami, przed wejściem ustawiono żaglówkę. Na pamiątkowej tablicy znajduje się modlitwa bretońskich rybaków: "Strzeż mnie, Panie Boże, moja łódź jest taka mała, a morze takie wielkie" oraz napis: "Pamięci tych, którzy 21 sierpnia 2007 po przejściu białego szkwału nie wrócili do portu". Obok obelisku stoi krzyż zbudowany z elementów połamanego masztu. Po zakończeniu mszy na Jezioro Mikołajskie wypłynęło dwanaście zapalonych zniczy puszczonych na wodę przez rodziny i przyjaciół ofiar nawałnicy.