Dawna wieś Czarne, wzmiankowana w 1305 r. jako Schwarcebach, w 1973 r. została przyłączona do Jeleniej Góry. Bliska odległość od centrum miasta spowodowała, że z wioski rolniczej Czarne zmieniło się w dzielnicę mieszkaniową z domami jednorodzinnymi wolnostojącymi i szeregowymi.
Od drugiej połowy XV w. właścicielami wsi byli Schaffgotschowie z pobliskich Karpnik. Większego znaczenia Czarne nabrało w drugiej połowie XVI w., kiedy Caspar von Schaffgotsch wzniósł dwór renesansowy, który stał się jego siedzibą rodową. Po 1945 r. dwór oraz zabudowania folwarczne przejął PGR i - jak to najczęściej bywało - popadał ruinę. Dopiero po 1980 r. losy dworu uległy zmianie dzięki temu, że znany jeleniogórski architekt Jacek Jakubiec opracował koncepcję odbudowy i wykorzystania tego obiektu na siedzibę Centrum Kultury Ekologicznej „Dwór Czarne”.
Mieszkańcy Czarnego od początku należeli do parafii jeleniogórskiej. Rosnąca ilość nowych mieszkańców od lat 70. ubiegłego wieku przyczyniła się do utworzenia w 1982 r. parafii pw. św. Judy Tadeusza Apostoła. W 1987 r. proboszczem został ks. Jerzy Gniatczyk, który rozpoczął budowę nowego kościoła. Projekt świątyni wykonali w 1988 r. architekci Ryszard i Marek Natusiewiczowie z Wrocławia oraz Lech Wiergieluk z Jeleniej Góry. 12 sierpnia 1990 r. ks. kardynał Henryk Gulbinowicz dokonał poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego pod nową świątynię. Budowę kościoła zakończyła uroczystość konsekracji, która odbyła się 4 czerwca 2006 r.
Dekorację wnętrza kościoła powierzono Andrzejowi Boj-Wojtowiczowi (ur. w 1959 r.), artyście malarzowi, który dyplom z malarstwa i grafiki uzyskał w 1990 r. w PWSSP we Wrocławiu. Prace nad malowidłem w prezbiterium kościoła artysta rozpoczął w 2002 r. Powstał obraz o wymiarach 11 x 10 m, na którym przedstawiono m.in. proroków starotestamentowych, apostołów, świętych i błogosławionych. Postać patrona świątyni wyróżnia czerwona szata z veraikonem. Dwa lata temu artysta zakończył cykl obrazów Drogi Krzyżowej.