W czasie walk powstania warszawskiego osiedle Mariensztat legło w gruzach wraz z całym Starym i Nowym Miastem. Po wojnie zrezygnowano z odbudowy większości budynków, rekonstruując tylko wybrane obiekty. Jednym z nich była kamienica Józefa Kwiecińskiego.
Kamienica Kwiecińskiego, nazywana również kamienicą Pod Łabędziem, została zbudowana około 1780 r. dla warszawskiego finansisty i kupca Józefa Kwiecińskiego. Był to wówczas jeden z bardziej okazałych budynków miasta. Liczył trzy kondygnacje oraz jedenaście osi i dwa trakty. W dwuspadowym dachu kryło się użytkowe poddasze z powiekowymi oknami. Klasycystyczna kamienica posiadała na osi przejazd bramny, nad którym znajdował się balkon. W zwieńczeniu otworu drzwiowego balkonu umieszczono godło łabędzia.
Po zniszczeniach wojennych kamienica została odbudowana według projektu Zygmunta Stępińskiego w latach 1948-1950.