Józefów na Roztoczu jest dziesiątym i ostatnim miastem Ordynacji Zamojskiej. Powstał na tzw.surowym korzeniu, przy uczęszczanych drogach kupieckich. Ordynat Tomasz Józef Zamojski postanowił lokować miasto już w roku 1715 lecz konflikt z królem Augustem Mocnym nie stwarzał warunków dla przychylności monarchy. Zamojski stawia jednak na swoim, funduje kościół dla przyszłego miasta a w dniu 3 grudnia 1725 roku podpisuje dokument lokacyjny dla miasta ordynackiego Józefowa. Materiału budowlanego nie brakuje, istnieje już tutaj kamieniołom a drewna dostarcza Puszcza Solska.
W krótkim czasie wzniesiono domy dla osiedlających się tu mieszczan i urzędników ordynackich zgrupowanych wokół dużego rynku. Środek zajmował ratusz, który jednak niebawem spłonął. Kolejny budynek ratusza wzniesiono w roku 1775 kiedy miasto, z uwagi na bardzo dużą ilość Żydów, było wówczas typowym sztetlem. Wspomnieć warto, że wszystkie domy wokół rynku były drewniane i posiadały podcienia.
Dawny ratusz stoi w Józefowie do dziś. Przebudowywany wielokrotnie, ostatni raz w roku 1956, zatracił swój pierwotny wygląd. Na frontowej ścianie ratusza widnieje tablica pamiątkowa wmurowana na okoliczność nadania miastu przez Radę Państwa Krzyża Grunwaldu III klasy za wybitne zasługi w walkach z hitlerowskim najeźdźcą. Obecnie ratusz ładnie komponuje się z otoczeniem rynku, który został odrestaurowany przy użyciu kamienia z "własnych"kamieniołomów.