Rydzyna, jak większość miast Wielkopolski, do 1945 r. była miejscowością zamieszkaną przez trzy narodowości. Obok siebie mieszkali Polacy, Niemcy i Żydzi. Dominującymi wyznaniami ówczesnych rydzynian był katolicyzm i ewangelicyzm. Ze społecznościami religijnymi związane było szkolnictwo funkcjonujące przy parafiach.
Szkoła ewangelicka w Rydzynie w XIX w. mieściła się w zabudowaniach towarzyszących zborowi. Rosnąca liczba dzieci w wieku szkolnym była przyczynkiem do wzniesienia w pobliżu nowego budynku dydaktycznego. Nową placówkę oddano do użytku w 1903 r. Służyła ewangelikom do 1924 r., do czasu podporządkowania rydzyńskich szkół władzom miasta. Dawna szkoła ewangelicka w 1927 r. stała się częścią siedmioklasowej Szkoły Powszechnej.
Po II wojnie światowej powołano w Rydzynie Szkołę Podstawową noszącą dziś imię 17 Pułku Ułanów. Szkoła z czerwonej cegły przy ulicy Wolności służy dziś uczniom klas I-III.