Odcinek trakcji kolejowej relacji Olsztyn – Ostróda otwarto 15 sierpnia 1873 r., jest to część linii łączącej Poznań z miejscowością Żeleznodorożnyj w obwodzie kaliningradzkim tworzonej od II połowy XIX w. W latach 1897 – 1902 w pobliżu stacji Biesal, w miejscowości Tomaryny wybudowano dwie bliźniacze czterokondygnacyjne wieże obronne mające na celu strzec przeprawy nad rzeką Pasłęką. Budowa tego zespołu bunkrów w owym czasie związana była z bliskością granicy rosyjskiej i ciągle spodziewanym z tej strony zagrożeniem.
Obiekt ten wybudowany z czerwonej cegły ze stropem z granitobetonu to typowy dawny tzw. Blokhauz, ufortyfikowana budowla w formie schronu bojowego z całym szeregiem okien strzelniczych mających zapewnić samodzielna obronę z kilku stron. Wieże które stoją po obu stronach torów kolejowych połączone były ze sobą tunelem również zawierającym otwory strzelnicze, tunel ten miał umożliwić prowadzenie ognia również nad samą rzeką pod mostem. Obsadę tych bunkrów miały stanowić dwa plutony piechoty, jednakże nie ma żadnych wzmianek aby kiedykolwiek znajdował się w nich pełen skład, tak samo brak zapisków aby kiedykolwiek bunkry te spełniły swoja rolę. Dodatkowym uzbrojeniem każdej z wież były trzy ciężkie karabiny maszynowe oraz armata szybkostrzelna umieszczona w wieżyczce Grusona na stropie.
Okres obydwu wojen światowych obszedł się z tym obiektem bardzo łaskawie, nie stacjonowało w nich wojsko, jedynie w czasie II wojny były nadzorowane przez okolicznych rezerwistów na wypadek sabotażu i to tylko nocą. Obecny stan budynków jest zaskakująco dobry, na zewnątrz można nawet odnaleźć ślady pierwszych słupków od drutu kolczastego. Jednakże z powodu że są one otwarte dla zwiedzających nie uniknęły aktów wandalizmu, zniknęło wiele elementów metalowych a w 2003 r. skradziono nawet obydwie górne wieżyczki. Bunkry w Tomarynach zostały wpisane do rejestru zabytków w 1997 r., można zwiedzać je przez cały rok z zachowaniem oczywiście szczególnej ostrożności.