Kościół położony jest w Brzostowie - dzielnicy Głogowa. Pierwsza wzmianka o świątyni pochodzi z 1399 r., wybudowany prawdopodobnie w XIV w. Doświadczony przez duży pożar w 1448 r., został odbudowany przed 1502 r. w stylu gotyku orientowanego, murowany z cegły o układzie polskim oraz z kamienia.
Jest to świątynia jednonawowa, z prostokątnym prezbiterium, nawa główna i chór – dwuprzęsłowe. Sklepienia pochodzą z 1717 r. – w nawie głównej i prezbiterium kolebkowe z lunetami. W XIX w. ściany elewacji kościoła była otynkowane, lecz w trakcie jego renowacji w 1933 r. przywrócono obiekt do stanu pierwotnego. Od strony zachodniej do kościoła przylega czteropiętrowa wieża wybudowana na planie kwadratu. Kościół jest podparty filarami przyporowymi oraz otoczony murem ceglanym z XVI w. Obramowanie wejść do zakrystii wewnątrz kościoła oraz drzwi południowych datowane jest na ok. 1502 r.
Na uwagę zasługuje wyposażenie świątyni. W centralnej części znajduje się barokowy ołtarz główny, który pochodzi z kaplicy zlikwidowanego w 1810 r. klasztoru dominikanów na głogowskim Starym Mieście. Ołtarz przedstawia wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem oraz rzeźby: św. Piotra i św. Pawła oraz św. Laurentiusa i św. Katarzynę. Boczne ołtarze pochodzą z kościoła franciszkańskiego w Głogowie. Jednymi z najcenniejszych elementów wyposażenia jest chrzcielnica późnogotycka z piaskowca pochodząca z początku XVI w. oraz drewniana rzeźba – Pieta z okresu początków budowy kościoła.
Obecnie jest kościołem parafialnym dekanatu Głogów-Zachód. Przed 1945 r. był kościołem filialnym parafii w Jaczowie.