Koncepcja miast-ogrodów związana była z rozwojem urbanizacji w drugiej połowie XIX wieku. Postępujące zagęszczenie zabudowy wpływało na pogorszenie warunków bytowych mieszkańców. Dla przeciwstawienia temu trendowi, w Wielkiej Brytanii na początku XX wieku zaczęto realizować koncepcję Ebenezera Howarda z 1896 r. Zakładała ona tworzenie wokół dużych miast ośrodków satelickich o niskiej zabudowie i dużej ilości zieleni. Takich satelitów wokół Londynu powstało osiem. Idee Howarda dotarły także do Polski, gdzie ich realizację prowadzono m.in. wokół Warszawy.
Jedno z satelickich osiedli rozpoczęto budować na terenach rodziny Ronikierów w Ząbkach. Projekt założenia przygotował Tadeusz Tołwiński. Wytyczył on siatkę ulic w centralnym ryneczkiem. Zabudowę miały tworzyć niskie wille otoczone ogrodami. Realizacja założenia rozpoczęta jeszcze przed pierwszą wojną światową była kontynuowana w dwudziestoleciu międzywojennym. Niestety nie udało się dokończyć tego ciekawego planu.
Po zakończeniu II wojny światowej zarysy założenia Tołwińskiego zostały znacznie zniekształcone, a zrealizowane wille w większości przypadków popadły w zaniedbanie lub ruinę. Przykładem, jak miało wyglądać miasto-ogród Ząbki mogą być dwie dworkowe wille przy ulicy Chopina noszące numery 7 i 9. Oba budynki wzniesione w latach dwudziestych doskonale utrzymane i są świadectwem modnego stylu obowiązującego w architekturze polskiej pierwszego ćwierćwiecza XX w.