Obecny kościół został wzniesiony w 1712 r. Powstał na miejscu wcześniejszego również drewnianego wzniesionego w 1420 roku. Kościół ten został strawiony przez pożar w 1771 r. Świątynia pierwotnie jednonawowa, zorientowana na linii wschód (ołtarz) zachód (wejście). Dwa lata później w 1774 r. zostaje dobudowana wieża.
Wyposażenie kościoła to przede wszystkim: barokowy ołtarz główny z XVIII w, z rzeźbami św.św. Piotra i Pawła, dwa ołtarze boczne z 1888 r. barokowa chrzcielnica, ławka-konfesjonał z obrazem św. Szymona, ludowa rzeźba św. Jana Nepomucena oraz barokowy ołtarz z rzeźbami św. Kazimierza, św. Wojciecha i obrazem Najświętszego Serca Jezusa w dobudowanej w 1880 r. murowanej kaplicy.
Obok kościoła stoi dzwonnica z 1954 r. z trzema dzwonami wykonanymi po II wojnie światowej. Poprzednie dzwony zostały przez Niemców zdemontowane i wywiezione.