Przy ulicy Łąkowej 11 wchodzimy na nieogrodzony od ulicy teren, na którym stoi była fabryka Karola Bennicha. Urodzony w Łodzi w 1842 r. już jako 22 - letni młodzieniec założył, bez żadnego znaczącego kapitału Tkalnie Ręczną i Przędzalnie Wyrobów Wełnianych. "Stary zakład" działał przy ul. Piotrkowskiej 105. Zatrudniając 170 robotników, wytwarzano tam chustki wełniane, serwety, korty. W roku 1896 zatrudnienie wynosiło ok. 250 pracowników. Od roku 1900 przedsiębiorstwo, działało już jako Towarzystwo Akcyjne Manufaktury Wełnianej Karola Bennicha. Właściciel jego był m.in. członkiem komitetu budowy obecnego kościoła Jezuitów (dawniej św. Jana Ewangelisty).
Przełomowy rok 1905, kiedy to produkcję przeniesiono do nowego zakładu, przy Łąkowej 11. Funkcjonowały tu m.in. przędzalnia wełny, tkalnia, farbiarnia i wykończalnia. Po I wojnie światowej zakłady w stanie upadłości z powodu dużych zniszczeń i rekwizycji. Bankructwo w 1935 roku, zakłady egzystowały jako tkalnia zarobkowa.
Podczas okupacji hitlerowskiej, produkcja lamp elektronicznych. Wykorzystywano do tego celu, siłę roboczą małoletnich robotników przymusowych. Po roku 1945, utworzone Zakłady Wyrobów Wełnianych im. M. Kasprzaka. Od początku lat 90 -tych, XX w. powierzchnie przeznaczone na cele biurowe, itp. Karol Bennich był żonaty z Augustyną Rems ( 1848 - 1920 ) z którą miał 3 synów i 3 córki.