W okolicach wsi Laski, w latach 20. XX wieku odkryto jedno z największych w Polsce i Europie cmentarzysk kultury łużyckiej. Odkrycia dokonali dr Marek Ćwirko-Godycki i dr Adam Wrzoska - archeolodzy z Uniwersytetu Poznańskiego.
Podczas wykopalisk odkryto i udokumentowano ok. 2 tys. pochówków popielnicowych i bezpopielnicowych. Szacuje się, że grobowców mogło być znacznie więcej, lecz z uwagi rolnicze wykorzystywanie tych terenów wiele grobów mogło ulec dewastacji. Ponadto podczas wykopalisk natrafiono na 9000 przedmiotów archeologicznych. Wg. naukowców miejscowe cmentarzysko mogło istnieć przez ok. 500 lat (X - V wiek przed Chrystustem). Dalsze badania i utworzenie parku kulturowego przeszkodził archeologom wybuch II wojny światowej.
Po wybuchu wojny większość dokumentacji i znalezisk trafiła do Zakładu Antropologii Uniwersytetu Poznańskiego, które w późniejszym czasie przewieziono do kościoła św. Michała, który w czasie bombardowań Poznania,uległ zniszczeniu, a wraz z nim większość wspomnianych dokumentów. Prawdopodobnie część zbiorów przewieziono do Niemiec.
Po II wojnie światowej dalszych badań z przyczyn finansowych zaniechano. W latach 70. XX wieku rozpoczęto badania nad cmentarzyskiem w Kietrzu na Opolszczyźnie, które okazało się dwukrotnie większym niż te w Laskach, co sprawiło, że dalsze badania w Laskach zeszły na odległe plany.
Dojazd do cmentarzyska nie jest oznakowany, dlatego trudno je odnaleźć. Będąc w miejscowości Granice, należy skręcić w ul. Nowe Osiedle, która doprowadzi nas do pamiątkowego głazu i granitowej tablicy, które w 2006 r. odsłonięto dzięki miejscowemu Towarzystwu Przyjaciół Lasek. Tablica pomoże dokładniej zlokalizować obszar prehistorycznej nekropolii.