Wzniesioną na zachód od miasta w latach 1843-1855 twierdzę nazwano na cześć pruskiego ministra wojny Hermana von Boyen, inicjatora jej budowy. To jedno z najlepiej zachowanych w Polsce XIX-wiecznych dzieł fortyfikacyjnych. Nieregularny zarys twierdzy tworzy sześć bastionów: Ludwig, Leopold, Hermann, Schwert (Miecz), Recht (Prawo) i Licht (Światło). Do wnętrza prowadzą cztery bramy: Giżycka, Kętrzyńska, Prochowa i Wodna. Dookoła twierdzy wznosi się wysoki wał z murem Carnota (mur ze strzelnicami karabinowymi) oraz fosą.
Obiekt był systematycznie rozbudowywany. W 1939 r. twierdza stanowiła najważniejszy element umocnień rozmieszczonych na powierzchni 110 km, liczących ponad dwieście schronów bojowych. Latem 1914 i w lutym 1915 r. twierdzę bez powodzenia szturmowali Rosjanie. Zimą 1945 r. zajęli ją bez walki. Obiekt można zwiedzać, ciekawy jest zwłaszcza spacer po fortecznych zaułkach. W budynku koszarowym mieści się Muzeum Twierdzy Boyen. Wejście na teren twierdzy prowadzi przez Bramę Giżycką.