1 września 1939 r. hitlerowskie Niemcy rozpoczęły wojnę przeciwko Polsce. Lepiej uzbrojone niemieckie armie wspierane przez członków V kolumny mimo ofiarnego oporu żołnierzy polskich szybko przemieszczały się w głąb Polski. Wycofujące się oddziały Wojska Polskiego starały się dotrzeć do Warszawy, aby wziąć udział w jej obronie. Na przedpolach stolicy walki trwały do jej kapitulacji w dniu 28 września 1939 r. Wśród oddziałów przedzierających się do miasta była 13 Dywizja Strzelców Kresowych, która toczyła walki w okolicach Miedzeszyna, Zerznia i Zastowa. Strzelcy Kresowi z 13 Dywizji walczyli w okolicach Zerznia w dniach 19 i 20 września. Na polu walk pozostało ponad 100 zabitych żołnierzy polskich.
Mieszkaniec wsi Izydor Królak po zakończeniu walk o Warszawę zainicjował powstanie Tajnego Komitetu Opieki Nad Grobami Poległych. Członkowie Komitetu ekshumowali ciała poległych, które złożono we wspólnej mogile na cmentarzu parafialnym. Jeszcze w czasie okupacji na grobie ustawiono pomnik autorstwa Seweryna Nirnsztejna i Wiesława Charasiewicza. W kwaterze wojennej 1939 r. w Zerzniu spoczywa 27 znanych z nazwiska i 80 nieznanych żołnierzy.