Oleski kirkut został założony w 1814 r. na obrzeżach miasta, w dolinie rzeki Młynówki. Wcześniej zmarłych chowano w miejscu, w którym obecnie istnieje kościół pw. Bożego Ciała. Zajmuje obszar 0,5 ha.
Pierwsze wzmianki o ludności wyznania mojżeszowego w Oleśnie pochodzą z XIII w., są to informacje dotyczące przejeżdżających przez miasto kupców jadących szlakiem solnym prowadzącym z Moraw do Kujaw. Natomiast osiedlenie się pierwszych Żydów w Oleśnie nastąpiło w XV-XVI w. Na skutek rozwoju gminy żydowskiej w latach 1887-1889 zbudowano synagogę, którą Niemcy spalili w czasie Nocy Kryształowej w 1938 r. W 1868 r. na cmentarzu zbudowano dom przedpogrzebowy - Bet taharę, która istnieje do dnia dzisiejszego, wraz z kaplicą wzniesiono również nowy mur cmentarza.
Nekropolia niemalże w całości przetrwała okres II wojny światowej. Częściowych zniszczeń i kradzieży dokonała okoliczna ludność. Jeszcze przed 1944 r. cmentarz liczył ok. 200 macew. Obecnie zachowało się ich tylko 60, w większości pochodzą z drugiej połowy XIX w. Cmentarz znajduje się przy ulicy Młyńskiej.