Znajdująca się na Wielkim Przedmieściu unikatowa kolumna pierwotnie służyła jako słup przydrożny, drogowskaz. Świadczą o tym napisy umieszczone u jej podstawy.
Jej historia sięga XVI w., zlokalizowana była przy ówczesnej czerwonej bramie miejskiej. W XVII w. dodano jej renesansowe zwieńczenie o motywach religijnych. Kolumnę przerobiono na kapliczkę wotywną o cechach renesansowych. Stało się to na skutek zarazy z 1630 r., która zaatakowała miasto. W górnej części kolumny z każdej ze stron istniały płaskorzeźby czterech świętych, obecnie zachowała się tylko jedna figura po południowej stronie kapliczki. Kolumna o motywach jońskich prawdopodobnie została tu przeniesiona z rozebranej w 1659 r. dawnej plebanii. Całość usadzona jest na trzech wznoszących się ku górze schodkach. Według źródeł identyczna kolumna istniała wcześniej na Małym Przedmieściu.
Obiekt zlokalizowany jest przed Państwową Szkołą Muzyczną, przy drodze krajowej nr 11.