Zapora zbudowana w 1944 r. wchodziła w skład pozycji obronnej d 1.
Zapory przeciwpancerne budowane w linii rowu przeciwpancernego pozwalały na szybkie zamknięcie przejazdu. Aby zablokować drogę, należało wysadzić ładunkiem lub rozbić ściankę podtrzymującą słup od strony drogi i maskującą komorę minową od czoła, aby słup się przewrócił. Na poboczach budowano bloki oporowe mające uniemożliwić przepchnięcie przewróconego słupa.