Wieleń nad Notecią był przez wieki prywatnym miastem należącym do znanych rodów szlacheckich Górków, Czarnkowskich, Kostków, Grudzińskich, Działyńskich i Opalińskich. Ostatnimi polskimi właścicielami miasta byli Sapiehowie. W 1789 r. Joanna Sapieżyna sprzedała swoje dobra Aleksandrowi von Blankensee i od tego czasu pozostawały one w rękach niemieckich.
W połowie XIX wieku ich część, nazywaną Ostrowem (niem. Ostrau) z założeniem dworskim zbudowanym w XVIII wieku przez Piotra Sapiehę, nabył Aleksander Beheim von Schwarzbach. Aleksander Beheim von Schwarzbach w kupionych budynkach dworskich w Ostrowie utworzył w 1852 r. szkołę średnią nazwaną Pedagogium Ostrau. Prowadził ją wraz ze swymi synami, którzy kontynuowali jej działalność po jego śmierci. Szkoła dzięki wysokiemu poziomowi nauczania oraz doskonałej bazie dydaktycznej szybko zyskała uznanie.
Najbardziej znanym absolwentem Pedagogium był Paul Ludwig Hans Anton von Beneckendorff und von Hindenburg, późniejszy feldmarszałek armii pruskiej i prezydent Rzeszy Niemieckiej w latach 1925-1934. Po I wojnie światowej Pedagogium zlikwidowano, a w jego miejscu w latach 1922-1930 funkcjonowało polskie Męskie Gimnazjum Humanistyczne. W 1933 r. kompleks budynków przejęły zakonnice ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi tworząc w nim działający do dziś Dom Pomocy Społecznej dla osób potrzebujących całodobowej opieki.
Dwór i park w Wieleniu – Ostrowie wpisane zostały 18.07.1974 r. do rejestru zabytków decyzją A-274/1550/A i noszą identyfikatory NID 649972-649973.