Przy ul. Raciborskiej, na rogu z ul. Betonową, przed miejscowym kościołem a za miejscową remizą ochotniczej straży pożarnej, w rogu, przy budynku, stoi kaplica z 1934 roku poświęcona św. Janowi Nepomucenowi. Jest murowana, otynkowana, wzniesiona na planie ośmioboku, przekryta dachem wielopołaciowym, od frontu z wysuniętym ryzalitem przypominającym jakby wejście przez kruchtę do standardowego kościoła, najczęściej zbudowanego w neostylu. W otworze wejściowym osadzono dwuskrzydłowe drzwi przeszklone w ok. ¾ powierzchni drzwiowej. Nad stolarką drzwiową umieszczono nadświetle w kształcie ostrego łuku, takiego, jakim zamknięto sam otwór.
Wysunięty ryzalit został zwieńczony od frontu ścianką szczytową zdobioną fryzem schodkowym, z małą bruzdą pośrodku, w której umieszczono małą figurkę Chrystusa. Wewnątrz, na ołtarzyku stoi drewniana, polichromowana rzeźba św. Jana Nepomucena datowana na I. połowę XIX wieku. Wokół figury, na tylnych, bocznych ściankach umieszczono obrazy z Matką Boską i Ukrzyżowanym Chrystusem. Przed figurą stoi być może bardziej współczesna figurka Matki Boskiej z przeplecionym na prawym ręku różańcem, a po jej prawej stronie, nieco cofnięta stoi figura Chrystusa z Gorejącym Sercem, zaś po lewej stronie figurka Matki Boskiej z Gorejącym Sercem.