Wieś powstała na miejscu istniejącej tu wcześniej osady smolarzy, założonej w lasach należących do kapituły warmińskiej nad jeziorem Łańskim. Pierwsze oficjalne wzmianki o tym miejscu pochodzą z 1658 i 1678 roku, i zanim na stałe zaczęto używać nazwy Stara Kaletka funkcjonowało tu Alt Kaletka a od 1938 roku Teerwalde. Dziś jeśli znajdziemy się w tej miejscowości nadal możemy odnieść wrażenie iż jest to osada zagubiona w lesie, chociaż bardzo blisko przebiega droga wojewódzka 598.
W samym centrum wsi, na wydzielonej działce usytuowana jest przydrożna kapliczka typu dzwonniczkowego, pochodzi ona z przełomu XIX i XX wieku. Wybudowano ją w stylu neogotyckim, jest murowana z czerwonej cegły licowej z wtórnie tynkowanymi elementami. Posiada dwukondygnacyjną konstrukcję na wysokim cokole z prostokątnymi płycinami, baza korpus i dzwonniczka tworzy schodkowy układ z podkreśleniem przekątnych narożników.
Kapliczkę wyróżnia otwarta z trzech stron ostrołukowa i przeszklona nisza, oraz arkadowy czterostronny prześwit na dzwonek w najwyższym poziomie. Całość przykrywa wielospadowy daszek o małym nachyleniu, zwieńczony kutym krucyfiksem z gładką chorągiewką bez daty. Według tradycji dzwon kapliczki odzywał się wtedy gdy zmarł ktoś z mieszkańców, wzywał także na wspólną modlitwę zwłaszcza w maju i czerwcu. Budowla jest bardzo ładnie utrzymana i zadbana, kapliczka otoczona jest niskim sztachetowym ogrodzeniem z jesionami w narożach.
Całe otoczenie i to miejsce doskonale ze sobą harmonizuje. Jeśli będziemy się wybierać do tej miejscowości to warto także uważnie przypatrywać się leśnym duktom, możemy zobaczyć inny element charakterystyczny dla tej okolicy. Mowa tu o licznych i trochę tajemniczych miejscach pochówku, są to bezimienne mogiły ofiar Armii Czerwonej którzy stracili życie w styczniu 1945 roku. W 2006 roku kapliczkę w Starej Kaletce wpisano do rejestru zabytków.