Kościół późnorenesansowy, budowany etapami (od 3 ćw. XVII w.), odbudowany po pożarze w poł. XIX w.
Parafia została erygowana między 1355 a 1425 rokiem, natomiast świątynia drewniana pw. Nawrócenia św. Pawła istniała od początku XV wieku. Bełżyce w okresie trwania reformacji stały się ośrodkiem kalwinizmu i dopiero po 1644 r. ponownie świątynia stała się miejscem modlitw katolików. Jednocześnie przystąpiono do remontu budynku. To z tego okresu pochodzi murowane prezbiterium. W 1822 roku kościół przeszedł gruntowny remont spowodowany pożarem dachu.
Świątynia w Bełżycach jest budowlą jednonawową w stylu późnorenesansowym, murowaną z cegły i kamienia oraz otynkowaną. W 1913 położono w nim marmurową posadzkę, a w 1953 został rozbudowany chór. W 2005 r. na frontonie wieży umieszczono mozaiki przedstawiające Oko Opatrzności i Matkę Bożą Częstochowską.
Przy kościele znajduje się budynek dawnej plebanii z około 1925, z nadbudowanym po 1945 piętrem.