Budynek dzisiejszej poczty został postawiony, przy obecnej ulicy Księdza Pułkownika Wilhelma Kubsza, ok. roku 1880. Jest to budynek o skromnych detalach, podpiwniczony, nieotynkowany, wzniesiony z cegły pełnej, posiadający dwie kondygnacje z użytkowym strychem. Został przekryty dachem dwupołaciowym, pokrytym współczesną dachówką ceramiczną, typu „karpiówka”.
W centralnej części elewacji frontowej widoczny jest „coś w rodzaju” ryzalitu, zwieńczonego niewysoką ścianką szczytową, ozdobiona ceglanymi sterczynami, wychodzącymi z lizen, między którymi osadzone zostały małe okienka. Otwory okienne na parterze są szersze w porównaniu do tych na piętrze, zakończone sklepieniami odcinkowymi, wykonanymi z cegły. Pod okapem zastosowano również ceglane ozdoby w formie fryzów z małymi łukami, łączące pilastry. Elewacja boczna, widoczna od dawnego zamku Dietrichsteinów, później Henckel von Donnersmarcków, ozdobiona jest podobnie, jak otwory okienne w elewacji frontowej, łukami odcinkowymi, występującymi nad wspomnianymi otworami, także w otworze wejścia bocznego.
Kondygnacje dzieli gzyms kordonowy, wykonany z cegły, a pod okapem widoczne są bardziej wyeksponowane fryzy, wykonane z cegły, w formie ostrych łuków. Na zwieńczeniach kątowych ścian budowli zastosowano „coś w rodzaju” pilastrów, może raczej lizen, które zwieńczono sterczynami, trochę przypominającymi wieże zamkowe z epoki gotyku. Jednak nie ma się co dziwić, gdyż budowla została zbudowana w stylu neogotyckim.