Kościół usytuowany jest w warszawskiej dzielnicy Wesoła, a konkretnie w Starej Miłosnej przy ul. Borkowskiej w sąsiedztwie leśnego otoczenia, na terenie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. W jego pobliżu w kierunku południowo-wschodnim (ok. 200 metrów) budowany jest nowy, murowany kościół parafialny.
Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa (figurka Patrona stoi nad wejściem do świątyni) w Starej Miłosnej powstała pod koniec roku 1936. Erygował ją urodzony w Przasnyszu arcybiskup warszawski - kardynał Aleksander Kakowski, żyjący w latach 1862-1938. Pierwszy wystawiony tu kościół drewniany zniszczony został podczas ofensywy radzieckiej w 1944 r. Obecną świątynię wybudowano w 1916 r. w Rokitnie k. Błonia, a przeniesiono do Starej Miłosnej w roku 1948 (wg innych źródeł w latach 1949-50). Pierwotnie służący jako kaplica, po przeniesieniu przebudowany został wg projektu architekta Stanisława Marzyńskiego w stylu nawiązującym do ludowego budownictwa barokowego z wieloma cechami charakterystycznymi dla Podhala.
Jest to salowy kościół drewniany o jednokondygnacyjnej bryle, o rzadko spotykanej konstrukcji sumikowo-łątkowej i więźbie stolcowo-kleszczowej z niskim wieszarem o żelaznym strzemieniu. Oszalowany: dół deskami ustawionymi pionowo, góra deskami ułożonymi poziomo. Nawa na planie prostokąta z węższym, kwadratowym prezbiterium. W jej poszczególnych elewacjach znajdują się: od północy - prostokątna kruchta, od wschodu - zakrystia, od południa - magazyn i od zachodu - składzik.
Nad nawą dach dwuspadowy, nad kruchtą i prezbiterium dachy trójpołaciowe, nad magazynem i składzikiem, czyli pomieszczeniami wokół prezbiterium, daszek pulpitowy. Wszystkie pokryte są gontem. W dachu nad nawą: w części północnej - sygnaturka zwieńczona cebulastym hełmem z krzyżem, w części południowej - sygnaturka nakryta daszkiem namiotowym, również zwieńczona żelaznym krzyżem.
W styczniu 2006 r. w wyniku podpalenia, spłonęła większość wnętrza kościoła. Podczas jego rekonstrukcji odkryto pozostałości poprzedniego wystroju w tym malowidła ścienne.
Na terenie przykościelnym znajdują się (idąc od bramy wejściowej zgodnie ze wskazówkami zegara): głaz-pomnik "W hołdzie żołnierzom Rzeczypospolitej"; drewniana figura Chrystusa Frasobliwego; dzwonnica drewniana z figurką świętego Floriana nad wejściem; grota maryjna z figurami: Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, świętego Józefa z Dzieciątkiem Jezus, świętego Jana Pawła II oraz świętej Bernadety Soubirous; posadzony jako wotum za ocalenie świątyni po podpaleniu 3 października 2006 r. "Dąb Jan Paweł II"; krzyż ze zniszczonego ogniem drewna świątyni poświęcony w Wielki Piątek 2 kwietnia 2010 r.; głaz "Pamięci żołnierzy Armii Krajowej III plutonu V kompanii Dęby" oraz krzyż misyjny z 2011 r.