Stojący w centralnej części wsi kamienny neoromański kościółek zbudowano w 1856 r. (taką datę umieszczono na frontowej ścianie budowli). Powstał w miejscu starszej, najprawdopodobniej drewnianej świątyni. O jej istnieniu wspominają już czternastowieczne źródła. Początkowo funkcjonowała jako kościół katolicki a od XVI w. aż do 1945, jako zbór protestancki.
Niegdyś otaczał ją przykościelny cmentarzyk. Kiedy okazał się za mały, założono nową nekropolię przy drodze do Żabinka . Kościół nie ma wieży, jedynie maleńką sygnaturkę. Z prostokątnego korpusu „odstaje” półokrągła apsyda. Półokrągło zakończono też łuki okien. Obok znajduje się drewniana dzwonnica z szesnastowiecznym dzwonem, odlanym na miejscu przez wędrownego ludwisarza. Wyjątkowo ciekawy jest umieszczony na nim ornament z inskrypcją „ Godt de Here shop mi, Joachim Karste ghodt mit 1579”. Specjaliści od języka staroniemieckiego tłumaczą ten tekst tak: „Bóg mnie powołał do życia, a Joachim Karstede odlał w 1579 r.”
Kiedyś wisiały tu dwa dzwony. Jeden z nich oddano wprawdzie w 1917 r. na cele wojenne, jednak miejscowa legenda głosi, że nie jest to do końca prawda. Podobno dawno temu został zatopiony w pobliskim bagnie i jeszcze dziś można usłyszeć jego bicie. Nie każdemu jest to dane – dźwięki dzwonu docierają wyłącznie do osób urodzonych w sylwestrową noc i to tylko do tych, które przyszły na świat pomiędzy godziną 23:00 a 24:00.
Kościół nosi wezwanie Matki Boskiej Ostrobramskiej. Należy do parafii Wniebowzięcia NMP w Złocieńcu. We wnętrzu zachowało się XIX w. wyposażenie, w tym ławki, żyrandole, piszczałkowe organy. Msze św. odprawiane są w niedziele o 10:30.