Łęguty, w czasach pruskich zwane Langgut, to niewielka dawna wieś folwarczna położona nad rzeką Pasłęką i przy drodze wojewódzkiej nr 531 prowadzącej z Biesala do Łukty. Zachowane dokumenty źródłowe nie podają dokładnej daty jej założenia, jedynie wynika z nich wieś powstała przed rokiem 1352, a podczas wojny głodowej w 1414 r. ta mała wówczas osada została doszczętnie spalona. W XVI w. majątek ten przeszedł pod władanie rodziny von Borc. Z tego okresu pochodzą tez pierwsze wzmianki o kościele ewangelickim w Legutach, wynika z nich że w 1589 r. wybudowano tu kościół parafialny a proboszczem i nauczycielem został znany wówczas kaznodzieja Marcin Aurifaber.
W latach 1737 – 1738 zbudowano w Legutach nowy kościół, który w praktycznie niezmienionym kształcie przetrwał do dziś. Jest to skromna budowla na planie prostokąta, murowana z czerwonej cegły i przykryta dwuspadowym dachem, od frontu nieznacznie wyeksponowane główne wejście. Mimo grabieży która dokonała się w 1945 r. zachowała się część dawnego wyposażenia, m.in. tablica nagrobna Dietricha von Borcka z 1701 r.
Niezmiernie ciekawy jest również stary cmentarz wokół kościoła, odnajdziemy tu jakże typowe dla tego regionu nagrobki, czyli charakterystyczne się masywne żeliwne krzyże i pięknie kute ogrodzenia. Na szczególną uwagę zasługują stara kwatera rodzinna von der Groebenów którzy w przeszłości też byli posiadaczami Łęgut, warto także zauważyć sporą kwaterę rodziny von Stein. Na cmentarzu umiejscowiona jest także dzwonniczka.
Obecnie kościół w Łegutach jest filią parafii ewangelicko – augsburskiej w Ostródzie, nabożeństwa odbywają się w nim tylko dwa razy w miesiącu. Od niedawna udostępniany jest też miejscowej społeczności katolickiej.