W 1560 r. wybudowano w Siemczynie pierwszy kościół. Świątynia była ryglowa; powstała z fundacji ówczesnych właścicieli Heinrichsdorfu, rodziny Goltzów. Około roku 1699 do południowej ściany dobudowano murowaną kaplicę, a pod jej podłogą wymurowano krypty. Spoczywają w nich członkowie rodziny von Goltz. Legenda głosi, że w najbardziej okazałym sarkofagu pochowano wicekróla Polski.
Nie trzeba być wykształconym historykiem żeby wiedzieć, że w naszym kraju nigdy taki tytuł nie był używany, skąd więc wzięła się legenda? Tak dokładnie nie wiadomo; można jedynie snuć domysły. Rzecz dotyczy osoby Franza Joachima von der Goltz (Joachima Franciszka Golcza) generała, barona i polskiego dyplomaty (był posłem Augusta II Mocnego w Imperium Osmańskim), który zmarł w roku 1717. Jego szczątki zostały sprowadzone do Siemczyna i pochowane z wielką pompą trzy lata później, a na tablicy nagrobnej umieszczono zapis: „Co posiadał doczesnego wielmożny i wielce znakomity Pan Franz Joachim Baron von Golcz, Świętego Polskiego Królewskiego Majestatu Wysoki Generał, złożył tutaj. Dojrzały sławą i wiekiem. W roku 1720.”
Przez wiele lat, jeszcze przed awansem na chorążego królewskiego i w końcu na generała, Franz Joachim był tytułowany „królewskim wicerotmistrzem”. Może zadziałał tutaj efekt znany nam z zabawy w „głuchy telefon”, w której wielokrotnie powtarzana historyjka całkowicie zmienia po drodze swój sens i z „królewskiego wicerotmistrza” powstał skrót myślowy „wicekról”? Tego już się chyba nigdy nie dowiemy.
W 1847 r. szachulcowy kościółek został rozebrany, a do pozostawionej kaplicy Goltzów dobudowano w latach 1854-56 nową ceglaną świątynię w stylu neogotyckim (fundacja Heinricha Leonarda von Arnim). Począwszy od 1560 r. aż do roku 1945 była to siedziba parafii protestanckiej. W 1945 r. zbór został poświęcony jako kościół katolicki. Parafię Matki Bożej Różańcowej erygowano w 1973 r.
W kaplicy Goltzów funkcjonuje dziś zakrystia (krypty są niedostępne). Ciekawym elementem jej wnętrza jest gipsowy ornament z herbami fundatorów (Elżbiety Katarzyny von Heydebreck i Henninga Berndta von der Goltz) oraz kopia obrazu zatytułowanego „Adoracja Chrystusa przez Henninga von der Goltz”. Jego treść nawiązuje do epidemii dżumy panującej w Heinrichsdorf w roku 1712 (albo 1713) i jest wotum wdzięczności za ocalenie mieszkańców od zarazy.
Przed kościołem, na cokole dawnego pomnika pierwszowojennego stoi figura patronki kościoła. Tablice z nazwiskami poległych zostały skute w 1978 r. Zachował się wizerunek krzyża maltańskiego.