Pierwotnie przy ul. Rzgowskiej 41a (dawniej wieś Dąbrowa; róg z ulicą ks. bp. Ignacego Krasickiego; dawniej ul. Wegnera) w roku 1908 wzniesiono świątynię dla Łódzkiego Towarzystwa Baptystów. Był to obiekt wybudowany na planie prostokąta, murowany, kryty drewnianym stropem z ozdobną fasadą. Bezstylowy, jednonawowy, w wewnątrz z odkrytymi emporami.
Po zakończeniu II wojny światowej kościół został przekazany Zakonowi Braci Mniejszych Konwentualnych. „…Po przystosowaniu do potrzeb kultu katolickiego, 2 sierpnia 1945 roku o. Felicjan poświęcił kaplicę, powierzając ją opiece Maryi. 20 maja 1947 roku komisarz generalny o. Hadrian Ledóchowski erygował klasztor. Po dziesięcioletnich zabiegach, w 1967 roku franciszkanie uzyskali orzeczenie sądowe zatwierdzające ich prawo własności do pobaptystowskiego budynku. Na mocy decyzji bp. Józefa Rozwadowskiego 1 września 1974 roku przy kaplicy rozpoczął działalność ośrodek duszpasterski, pełniący funkcje parafialne, a 2 sierpnia 1978 roku – erygowana została parafia pw. Matki Bożej Anielskiej…”.
Budynek świątyni przetrwał do 2009 r. kiedy to z powodu złego stanu technicznego musiał być wyburzony. W jego miejscu wybudowano nową świątynię według projektu architekta Przemysława Szustkiewicza. Kościół wzniesiono z cegły, z boczną kaplicą, zakrystią i wieżą. Konsekracji świątyni dokonał 29 listopada 2009 r. abp Władysław Ziółek.
Źródła informacji: Parafia Matki Bożej Anielskiej w Łodzi, „Świątynie Łodzi” – Marek Budziarek, Wikipedia