To też zabytek
Skoro budulec był w zasięgu ręki, chętnie z niego dawniej w Lubaniu korzystano. Wiele starszych obiektów wzniesiono w mieście z bazaltowych ciosów. Jednym z nich jest pochodzący z lat 1537-1539 Dom Solny. Jego ciemne bazaltowe ściany postawiono pomiędzy dwoma liniami dawnych miejskich murów. Służył niegdyś jako magazyn soli i zboża. Jeszcze w latach 80. XX w. mieściła się tu strażacka remiza.
Od lat 30. tego samego stulecia działała przy remizie stacja paliw. Pozostała po niej osobliwa pamiątka. Przy narożniku Domu Solnego, przy placu Strażackim stoi mocno zniszczona szafka z blachy. To dystrybutor paliw sprzed 70 lat, który jest niebywałą atrakcją turystyczną. We wnętrzu znajduje się ręczna pompa ze wskaźnikami do odmierzania paliwa. Niewiele tego typu urządzeń ocalało w Polsce. Przeważnie jako przestarzałe i mało wydajne wędrowały na złom przy okazji modernizacji stacji paliw.
O dystrybutorze nie pamiętają w lubańskim ratuszu. Szkoda, gdyż mógłby wzbogacić listę turystycznych atrakcji miasta. Przedstawiciele młodszych pokoleń użytkowników aut mieliby okazję zobaczyć jak wyglądały stacje paliw u zarania rozwoju motoryzacji. Zapewne dziwiliby się, widząc na mechanizmach starego dystrybutora znajomy znak firmowy koncernu naftowego BP.