Winorośl zaczęto uprawiać w okolicach Zielonej Góry już w XIV w. W 1828 r. powstała wytwórnia Gremplera produkująca wina gronowe białe i czerwone. Byli też drobni wytwórcy, wykorzystujący zbiory ze swoich winnic. W okresie międzywojennym w Zielonej Górze istniało kilkadziesiąt winiarni serwujących miejscowe wyroby. Jesienią, po zbiorach, zielonogórscy mieszczanie hucznie świętowali udane zbiory. Tradycję tę kultywowano w czasach PRL-u, choć winnice dość szybko zostały zlikwidowane, a upaństwowiona wytwórnia win produkowała wino z... jabłek. Po 1990 r. rozpoczęto, w niewielkim zakresie, odtwarzanie winnic, ale Święto Winobrania nabrało rozmachu i należy obecnie do największych wydarzeń w regionie. Towarzyszą mu imprezy muzyczne, taneczne, filmowe i sportowe.
Prawdziwą winnicę można oglądać na wschód od starego centrum Zielonej Góry. Odtworzono ją na południowych stokach Winnego Wzgórza opadającego ku ul. Wrocławskiej. Na jego szczycie stoi Domek Winiarza z pierwszej połowy XIX w., z dostawioną doń Palmiarnią o nowoczesnej konstrukcji. W szklanym wnętrzu rośnie tropikalna roślinność. Z tarasów widokowych można popatrzeć na winnicę i rozpościerające się dokoła miasto.
Wszelkich informacji na temat tradycji winiarskich okolic Zielonej Góry można zasięgnąć w jedynym w Polsce Muzeum Wina, będącym częścią Muzeum Ziemi Lubuskiej. Fachowo przedstawiono w nim dzieje trunku, tajniki uprawy winorośli oraz sposoby wytwarzania wina - nie tylko przemysłowe. Są tu także pamiątki winiarskiej przeszłości regionu, kolekcja pięknych szkieł (pite z nich wino na pewno lepiej smakuje) oraz wystawa udowadniająca ważną rolę szlachetnego trunku w tematyce prac rozlicznych artystów. W salach muzeum odbywają się spotkania winiarzy, podczas których można popróbować darów ich winnic.
Muzeum Ziemi Lubuskiej zaprasza od środy do piątku w godz. 11.00-17.00, w soboty w godz. 10.00-15.00, w niedziele do 16.00.