W czasie pożaru Kcyni w 1778 r. spłonął również zbudowany z drewna klasztor karmelitów. Aby zdobyć środki na jego odbudowę, zakonnicy ogłosili zbiórkę datków. Jak głosi legenda, pewna dziewczyna, nie mogąc ofiarować pieniędzy, darowała to, co miała najcenniejszego - swoje włosy, które ścięła i zawiesiła na krucyfiksie, na cierniowej koronie Chrystusa. Włosy niespodziewanie zaczęły rosnąć; by zobaczyć ów cud, do klasztoru przybywali liczni pielgrzymi. Z ich hojnych ofiar możliwe było szybkie ukończenie budowy. Włosy jednak przestały odrastać, obwiniano o to chciwego organistę, który ponoć potajemnie je podcinał i sprzedawał jako lekarstwo.
Przy rynku w Kcyni stoi kościół pokarmelicki pw. Najświętszej Marii Panny, wybudowany w latach 1778-1780. W ołtarzu głównym tej barokowej świątyni znajduje się Kcyński Cudowny Pan Jezus - późnogotycki krucyfiks z pierwszej połowy XVI wieku, przystrojony w ludzkie włosy, w XVIII w. uzupełniony o srebrną koronę cierniową,co razem warto zobaczyć. Kcynia przed rozbiorami była stolicą powiatu, którego zasięg pokrywa się z obecnym regionem Pałuk. W panoramie miasta wyróżniają się dwie budowle na szczycie wzniesienia: dawne seminarium nauczycielskie z lat 1860-1865 (obecnie zakład poprawczy) i wspomniany kościół pokarmelicki.