Kościół parafialny pw. Podwyższenia Świętego Krzyża znajdujący się przy ul. Sienkiewicza 38 powstawał w kilku etapach. Pierwsze plany tej świątyni sporządził w 1846 r. architekt Jan Karol Mertsching, jednak ostatecznie (z powodu zmiany lokalizacji budowy) zatwierdzono projekt autorstwa Franciszka Tournelle.
Prace budowlane rozpoczęto w 1860 r., ale już nie długo bo 1862 r. przerwano je ze względu na brak środków finansowych. Ponownie wznowiono je w roku 1870, a pięć lat później (1875) kościół poświęcił ks. Ludwik Dąbrowski nadając mu wezwanie św. Jakuba. To jednak nie był koniec budowy, w 1880 r. ukończono wieżę i prace wykończeniowe. W roku 1888 świątynia została ponownie poświęcona przez arcybiskupa Wincentego Teofila Chościak Popiela. W roku 1926 przy kościele dobudowano kaplicę św. Antoniego, nową zakrystię oraz dwa boczne przedsionki.
Jest to budowla wzniesiona w stylu neoromańskim, murowana, na planie krzyża, trzy nawowa, z dwiema kaplicami. Na wieży znajdują się cztery rzeźby ewangelików sprowadzone z Niemiec w 1888 r.
Będąc we wnętrzu świątyni warto zwrócić uwagę m.in. na ołtarze ufundowane przez Karola Scheiblera (ołtarz główny i kaplica św. Anny), ołtarz boczny z obrazem św. Justyna (dar Edwarda Herbsta), ambonę oraz 31 głosowe organy (dar Karola Scheiblera).
W okresie II wojny światowej kościół był użytkowany przez niemieckich katolików, dzięki czemu nie został zniszczony.
Obiekt w całości jest wpisany w wojewódzkim rejestrze zabytków.