Zakrzewski Wincenty

ur. 11 lipca 1844 w Strzemesznie lub Dobrzykowie k. Płocka, zm. 12 kwietnia 1918 w Krakowie – polski historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Syn Błażeja Walentego Zakrzewskiego (1784-1857), właściciela Strzemeszna, i Marii Piaszczyńskiej. Studia zaczął w Petersburgu (1861-62), potem studiował we Wrocławiu i Heidelbergu. Na wieść o wybuchu powstania styczniowego powrócił do kraju i uczestniczył w walkach partyzanckich. Po upadku powstania, powrócił na studia w Heidelbergu, Jenie i Berlinie. Edukację zakończył doktoratem w Lipsku, poświęconym Władysławowi III (1867). Dyplom nostryfikował we Lwowie w 1870, gdzie wykładał jako docent prywatny. W 1872 został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a od 1881 członkiem Akademii Umiejętności. W kadencji 1890/1891 pełnił godność rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, był też członkiem komisji szkolnej Sejmu krajowego; w 1908 odszedł na emeryturę. Badacz dziejów politycznych Polski XVI w. Zapoczątkował nowoczesne studia nad reformacją w Polsce. Działał na polu edytorstwa źródeł historycznych, kierując wspólnie ze Stanisławem Smółką, Ekspedycją Rzymską AU, poszukującą materiałów źródłowych do dziejów polskich w archiwach watykańskich.

Hołd oddało 1 osób