Szawernowski Piotr

Piotr Szawernowski, (20 grudnia 1901 w Konsztadzie -18 grudnia 1975 w Gdańsku), absolwent Gimnazjum Ministerstwa Wojny (b. Korpus Paziów) w Piotrogrodzie 1918, uczestniczył w rozbrajaniu Niemców w Warszawie w listopadzie 1918, żołnierz WP, absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu 1919-20, ppor. 16 Pułu Piechoty, student i absolwent inżynierii wodnej PW 1921-30, od 1931 kierownik biura studiów, a 1934-36 kierownik robót pogłębiarskich przy rozbudowie portów zachodniej części Morza Śródziemnego, od 1938 przedstawiciel “Ackermans et van Haaren Sp. z.o.o Konin” kierował budową kanału Warta-Gopło, w czasie okupacji przebywał w Warszawie, a następnie w Milanówku, pracował w przedsiębiorstwach budowlanych, w konspiracji szef Służby Artylerii i Uzbrojenia Wydziału Marynarki Wojennej Komendy Głównej AK ps. “Ignacy”, dowódca plutonu “Szczupak” w Powstaniu Warszawskim, w niewoli niemieckiej w Pruszkowie, zbiegł, po wojnie na Wybrzeżu, m.in. naczelny dyrektor Państwowego Przedsiębiorstwa Robót Czerpalnych i Podwodnych, wykładowca w Szkole Inżynierskiej w Szczecinie, na Wydziale Budowy Okręgów PG i Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Gdańsku, od 1950 pracownik Instytutu Morskiego, od 1954 docent, od 1962 kierownik Zakładu Eksploatacji Technicznej Portów i Ochrony Brzegów Morskich, a następnie zakładu Hydrotechniki Morskiej 1966-70, prof. nadzw. 1964, ekspert techniczny ONZ w Indiach i Kongu, odznacozny m.in. Orderem Sztandaru Pracy II kl., Krzyżem Kawalerskim OOP, dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi.

Hołd oddało 2 osób