Alexandrowicz Jerzy

Jerzy Stanisław Alexandrowicz (ur. 2 sierpnia 1886 w radomskich Stoczkach, zm. 28 października 1970 w Plymouth) – podpułkownik-lekarz Wojska Polskiego, biolog, histolog, jeden z czołowych neurofizjologów porównawczych na świecie. W latach 1914-1915 i 1918-1919 pełnił służbę w Cesarskiej i Królewskiej Armii, w charakterze lekarza w szpitalach polowych. W 1919 przeniósł się do Wilna, gdzie objął kierownictwo Zakładu Anatomii Opisowej na organizującym się Uniwersytecie Stefana Batorego. W latach 1941-1942 walczył jako żołnierz Armii Polskiej pod dowództwem gen. Andersa i wraz z nią przebył szlak bojowy od Iranu przez Bliski Wschód do Włoch. Awansował do stopnia pułkownika oraz szefa Wydziału Oświaty II Korpusu. Następnie z częścią armii Andersa trafił do Anglii. Od 1947 do 1957 pracował jako kustosz Laboratorium Biologii Morskiej (Marine Biological Association) w Plymouth, placówki kierowanej przez sir Fredericka Russela. Był wybitnym znawcą układu nerwowego bezkręgowców. Zajmował się także neurofizjologią porównawczą. Zainicjował w Polsce badania anatomoporównawcze nad unerwieniem serca u bezkręgowców, prowadził także pionierskie badania nad akomodacją oka u głowonogów. Zmarł 28 października 1970 w Plymouth, ale 12 grudnia tego samego roku jego prochy złożono w rodzinnym grobowcu na warszawskich Powązkach.

Hołd oddało 1 osób