Filipkowski, Władysław

Władysław Jakub Filipkowski, pseudonim Cis, Janka, Orkan, Stach (ur. 1 maja 1892 w Filipowie, w pow. suwalskim, zm. 17 kwietnia 1950 w Pieńsku koło Zgorzelca) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego. W kampanii wrześniowej 1939 dowodził piechotą dywizyjną 1 Dywizji Piechoty Legionów, a następnie grupą własnego imienia złożoną z grupy "Brześć" ppłk dypl. Alojzego Horaka, 77 pp ppłk. dypl. Augusta Nowosielskiego oraz resztek 145 pprez ppłk. Jana Korkozowicza. 25 września grupa znajdowała się w lasach na zachód od Krasnegostawu. 27 września podporządkował swoją grupę płk. dypl. Tadeuszowi Zieleniewskiemu. 29 września w Janowie Lubelskim kierował walką uliczną z pododdziałami niemieckiej 27 Dywizji Piechoty gen. por. Friedricha Bergmanna, po czym jego grupa wycofała się w rejon Mamot. 2 października w rejonie Domostawa-Momoty Górne Grupa płk. dypl. Zieleniewskiego złożyła broń przed sowiecką 14 Dywizją Kawalerii kombriga Wasilija Kriuczenkina. Pułkownik dostał się do niewoli sowieckiej we Lwowie, z której zbiegł i udał się do Otwocka, a później do Warszawy. Od 1940 do lipca 1943 inspektor Komendy Głównej Armii Krajowej na Obszar Lwów, zaś od 1 sierpnia 1943 do 31 lipca 1944 komendant Obszaru Lwów. Kierował siłami Obszaru w trakcie operacji „Burza”, od 30 czerwca 1944, przygotowując się jednocześnie do przeorganizowania Komendy Obszaru w Dowództwo Okręgu Korpusu nr VI. W kontaktach z dowództwem sowieckim, za zgodą Komendy Głównej AK, używał tytułu generała. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Wałęsy z dnia 28 września 1994 mianowany został za szczególne zasługi w działalności konspiracyjnej i w walce zbrojnej z niemieckim okupantem, pośmiertnie, do stopnia generała brygady

Hołd oddało 1 osób