Schirtładze Irena

Irena Schirtładze ps. "Irka" (ur. 7 kwietnia 1928 r. we Lwowie, zm. 14 września 1944 w Warszawie) – gruzinka, w powstaniu warszawskim ochotniczka-sanitariuszka w batalionie "Parasol". Córka Arkadiusza Schirtładze i Janiny Schirtładze z d. Kicińskiej. W latach 1937-1939 mieszkała w Dęblinie. Jej ojciec był gruzińskim oficerem (kapitanem lotnictwa). W Dęblinie szkolił polskich pilotów. Wziął udział w kampanii wrześniowej. Wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną, zamordowany w Katyniu. Irena Schirtładze dołączyła do batalionu "Parasol" w pierwszych dniach powstania warszawskiego w sierpniu 1944 roku podczas walk tego oddziału na Woli. Przydzielona do 3. kompanii przeszła szlak bojowy "Parasola" z Woli, przez Starówkę, Śródmieście, aż po Czerniaków, gdzie została ciężko ranna przy ul. Ludnej. Zmarła 14 września. Miała 16 lat. Została odznaczona Krzyżem Walecznych. Pochowana w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek baonu "Parasol"

Hołd oddało 2 osób